Oktober 2016.

Ik mis het Pinterest-hormoon. Ik ben niet iemand die vanaf de twee blauwe streepjes op het staafje plastic al op zoek is naar ideeën voor het babykamertje en het kaartje. Ik vind het niet zo belangrijk hoe dingen eruit zien. Ik sla misschien wel een beetje door op een ander vlak… de cursussen, boeken, blogs, vlogs en apps… ik heb een enorme behoefte aan informatie over álles. (En ja ik weet dat niets je kan voorbereiden op de bevalling / het moederschap, maar ik hou gewoon van informatie verzamelen, het zal mijn journalistieke aard zijn).

Het cursusaanbod in Utrecht is groot. Ik deed maar liefst twee zwangerschapscursussen en één zwangerschapssportclub. In deze Z-files vertel ik je graag meer over de cursussen die ik deed. Het is een lang verhaal geworden, maar hopelijk informatief!

Hypnobirthing

Iedereen die mij een beetje kent, weet dat ik nuchter ben, alleen in de wetenschap geloof en allergisch ben voor homeopatische onzin. Maar yoga en mindfulness, dat ben ik óók. Dat helpt mij om mijn voortdurend ratelende brein rustig te krijgen. Ik kan niet meer tellen hoe vaak ik de afgelopen jaren ‘Nee, het is juist níét zweverig’ heb gezegd als het over mindfulness ging. En zo is het nu ook met hypnobirthing. ‘O nee, ik wil gewoon in het ziekenhuis bevallen hoor,’ hoor ik vaak. Euh… ja… ik ook. Niet in een bos, met kaarsjes en wierook, dansende doula’s en panfluitmuziek. Ik wil ergens bevallen met mensen in de buurt die er verstand van hebben en als die mensen dingen gaan roepen als ‘pijnstilling’ en ‘ruggenprik’, dan zal ik luisteren. Want zij hebben ervoor gestudeerd en ik wil wat het veiligst is voor mij en de baby. Maar wat mij zo aantrok in hypnobirthing, was de overeenkomst met mindfulness. Het feit dat ontspanningstechnieken kunnen helpen bij pijn en het gegeven dat mijn lichaam gemaakt is voor een bevalling. En het feit dat ik mijn gedachten niet ben. Hypnobirthing gaat heel erg over de vraag ‘Wat doet het met je?’ en hoe daar mee om te gaan. Wat zijn je angsten? Welke negatieve gedachten heb je van tevoren over de bevalling en de periode daarna? Hoe kom je daaraan? Kun je die ombuigen naar positieve gedachten? Hoe kun je ervoor zorgen dat je in een staat van diepe ontspanning komt en je niet verzet, terwijl je enorm veel pijn hebt? Ik vond dat mega-interessant. J en ik deden een cursus van 1 dag van Mucha Mama. In het Wilhelmina Kinderziekenhuis, onder begeleiding van twee verloskundigen die daar werken (om maar even aan te geven dat zij níét van de ‘zonder pijnstilling thuis met kaarsjes en wierook’ waren).

Mijn oordeel? Ik vond het enorm boeiend. Er waren onderdelen waar ik en J niets meer mee gaan doen. Een paar van de (zelf)hypnose-oefeningen zijn gewoon niets voor ons. Andere onderdelen vond ik wel weer heel goed en fijn. Zoals de lijst met angsten en zorgen die we allebei maakten. Het is goed om dat uit te spreken. Ook luister ik sinds mijn verlof iedere dag naar de ontspanningssessies die we kregen, vol positieve affirmaties en ademhalingsoefeningen. Heel fijn. Verder heb ik er gewoon heel veel geleerd. De cursusdag was echt heel praktisch. Het hele proces van bevallen werd doorgenomen, met steeds de vraag: ‘wat kunnen jullie op dat moment doen om het zo ontspannen mogelijk te maken’. ‘Hypno’ staat voor hypnose, maar laat je daar niet door afschrikken. (Zelf)hypnose is niets meer of minder dan focus, concentratie en de ‘bubbel’ waar je in komt (of hoopt te komen) als je bevalling begint. Ik dacht dat er misschien wat zweverige dingen in zouden zitten die ik dan voor het gemak maar even moest negeren, maar ik moet zeggen: die waren er niet. Er zijn genoeg andere plekken waar ik (soms tot mijn grote verbazing) wél pseudo-wetenschappelijk gezever hoor, maar hier was het niet het geval. Ik heb net nog even aan J gevraagd wat hij ervan vond: hij heeft er gemengde gevoelens over. Hij vond het interessant, maar misschien het geld niet helemaal waard. Maar goed, hij hoeft niet te bevallen straks. Ik heb er wél wat aan gehad.

ZwangerActief

Van ‘wat doet het met je’ op het mentale vlak, naar ‘wat doet het met je’ fysiek. Zo zie ik de twee cursussen die ik heb gedaan (al kwam het allebei aan bod bij beide cursussen). Bij De Zwangere Zaak in Utrecht deed ik de cursus ZwangerActief. Zes weken lang op maandagavond, met 12 andere zwangeren en 1 partneravond en nog 1 babyborrel als alle baby’s er zijn. De cursusleidster is oefentherapeut en de onderwerpen die aan bod kwamen waren onder andere: je houding, tillen en bukken, je bekkenbodem, de weeën, persen, ademhalen (een cursus als deze wordt ook wel eens een pufclub genoemd, maar puffen is tegenwoordig eigenlijk meer rustig ademhalen…), baringshoudingen en de kraamtijd. We kregen er ook een mooi boek bij met alle info. Wat ik vooral heel fijn vond, en wat misschien ook wel de grootste reden was dat ik dit heb gedaan, is het contact met de andere zwangere meiden. Iedereen is ongeveer in dezelfde periode uitgerekend (het loopt van 23 okt tot 12 nov geloof ik) en dat is zo fijn! Ik had de afgelopen jaren het idee dat al mijn vriendinnen constant zwanger waren, behalve ik. Was niet zo hoor, maar als je iets heel graag wil, lijkt dat soms wel zo. Maar zul je net zien, ben ik een keer zwanger, is er niemand anders zwanger. Wel vriendinnen die net mama waren of een half jaar of zo achter lopen op mij, maar dat is toch anders. Ik heb gewoon heel erg de behoefte om met anderen te praten die even ver zwanger zijn. Niets fijner dan een ‘ja dat heb ik ook’ en bemoedigende woorden van iemand die in precies dezelfde situatie zit. En laten we eerlijk zijn, als ik met vriendinnen afspreek dan zijn er meestal mensen bij zonder kinderen (die ze niet willen of juist wel heel graag…) en dan is het gewoon niet cool om het alleen maar te hebben over misselijkheid, smeren tegen striae, tepelkloven, slijmproppen en uitscheuren. Ik merk dat mensen dat vaak tóch doen, maar ik weet zelf hoe ongemakkelijk (en gewoonweg mega-oninteressant) dat is voor anderen. We hebben ook een appgroep en die gaat nu de cursus is afgelopen helemaal los (iedereen heeft verlof, we hebben alle tijd 🙂 ).  Er is er inmiddels 1 bevallen maar we willen nog steeds iedere maandag afspreken om koffie te drinken. Het wordt nu een soort ‘wie is er maandag nog bij?’ afvalrace. Heel grappig. En heel leuk hoe iedereen meeleeft met elkaar in de groep.

Mijn oordeel over ZwangerActief? Gezellig, praktisch en informatief. De partneravond was ook heel leuk. En het contact met andere zwangeren is voor mij heel waardevol en fijn.

FitFor2

Nog even in het kort wat over m’n sportgroep. Ik had een tienrittenkaart bij een (gewone) sportschool waar ik af en toe een lesje deed. Die kaart liep net af toen ik zwanger was. Verder deed ik niets aan sport, behalve thuis yoga, maar dat schoot er de laatste tijd ook bij in. De eerste drie maanden heb ik – wegens zwak en misselijk – niets gedaan, maar daarna ben ik bij De Zwangere Zaak (hier om de hoek, de plek waar ik ook de cursus deed) FitFor2 gaan doen. Ik wilde gewoon iets doen. Vooral omdat ik juist niet heel sportief ben. Wat fijn is, is dat er iemand bij is die weet wat jij als zwangere wel en niet mag doen. We doen vaak circuitjes van een minuut en het voordeel is ook dat niemand raar opkijkt als ik even een ronde oversla (omdat ik moet plassen / het te zwaar is). Dit was voor mij, bij ik geloof 15 weken, voor het eerst dat ik ergens was met andere zwangeren, variërend van 9 tot 38 weken, en dat vond ik heel fijn! Met één iemand hier uit de buurt heb ik nog steeds contact. Ik ga deze week bij haar op kraambezoek. Ik zet het sporten daar nu even stop en begin dan weer een paar maanden na de bevalling want ze hebben ook back-in-shape-mama-groepjes. Als je geen cursus wilt doen, is een zwanger-sportgroepje misschien wel iets voor jou. Bij De Zwangere Zaak hebben ze zowel binnen-  als buitensport. In Utrecht heb je ook Mom in Balance, die sporten in het park (dichtstbijzijnde park is voor mij te ver dus dit was voor mij geen optie). En er zijn ook sportscholen die lessen voor zwangeren aanbieden. Je weet dan in ieder geval zeker dat je niet iets doet wat niet mag (zoals rechte buikspieren trainen of te veel springen). Maar als jij al fanatiek hardloopt / wielrent / volleybalt etc. zou ik vooral daar mee doorgaan. Het is meer iets voor mensen zoals ik, die niet per se sportfans zijn maar wel inzien dat bewegen tijdens de zwangerschap belangrijk is.

Heb jij een cursus gedaan? Vond je dat waardevol?