Gewoon wat gedachtes over de eerste maanden

Maart 2017.

Ja hoi . Ik ben er nog. En ik heb tot nu toe níét geblogd over het moederschap. Waarom niet? Omdat ik het allemaal freakin’ fantastisch vind. Het gaat heel goed, het is het leukste ooit, ik vind het niet zwaar, ik zit nog heerlijk op een roze wolk en dat is echt gruwelijk saai om over te schrijven of te lezen. Natuurlijk zijn er af en toe dingen niet leuk, maar in mijn leven zonder baby waren er ook wel eens dingen niet leuk. Behoefte om tips te delen heb ik ook niet, de ‘5 essentials voor de babykamer’-artikelen laat ik aan andere bloggers over. Behoefte om te schrijven over mijn voedingsschema’s, slaapritmes en borstvoeding heb ik al helemaal niet.

Omdat ik toch heel graag weer wat wil schrijven, hier gewoon wat random dingen die ik wil delen over de afgelopen maanden:

• Ik ben weer aan het werk. Ik heb alles zonder problemen weer op de rails gekregen. Wel kost het me moeite om te zzp’en in 3 dagen. Ik ben nog erg zoekende daarin en weet niet of dit de handigste constructie is.
• Als ik zoon ophaal van het kinderdagverblijf ruikt hij naar het parfum van de leidsters. Dat betekent dat ze hem veel knuffelen, maar het blijft gek dat hij naar een andere vrouw ruikt.
• Ik had me nooit moeten opgeven voor de zwangerboxen-vol-gratis-troep van Ouders van Nu en Wij Jonge Ouders. Ik word kapotgestalkt per mail, telefoon en post. En ja, dat had ik kunnen weten.
• Ik heb nog steeds heel veel aan de appgroep van de meiden van de zwangerschapscursus. Het is een vraagbaak / stoom-afblaas- / supportgroep en we doen nog steeds koffiedates.
• Sporten… Dat ben ik dus weer gaan doen. Ik deed eerst een zwangersportgroepje. Nu doe ik hetzelfde maar dan met mama’s. Het is wel leuk maar vooral enorm nodig. Niet om af te vallen maar om sterk te worden. Ik pak altijd de kettlebell van 6 kg want zo zwaar is Niek nu en m’n rug gaat er echt aan door dat getil.
• Als zoon op het kinderdagverblijf is, lijkt alles soms opeens zo op ‘vroeger’ dat ik meerdere malen hardop ‘Ik heb een baby en hij heet Niek’ tegen mezelf zeg omdat ik bang ben dat ik het anders vergeet. Ik heb ook een keer een herinnering op mijn telefoon gezet met ‘zoon halen’ omdat ik dacht dat ik anders gewoon achter m’n bureau zou blijven zitten en hem niet zou gaan halen. (Slaat allemaal nergens op want uiteraard vergeet je zoiets niet, het is alleen verwarrend dat het zo veel lijkt op hoe het was als zoon er niet is).
• Ik word gruwelijk jaloers op verhalen over volgens-het-boekje-bevallingen. Ook al was het alsnog de hel en gingen er dingen mis… als het allemaal binnen 24 uur klaar was en het kind is er zelf uitgeperst, dan is mijn eerste reactie WAAROM KON DAT BIJ MIJ NOU NIET ZO GAAN. Heel kinderachtig en onvolwassen. Ik spreek het ook niet hardop uit natuurlijk.
• Iedereen zit altijd te bitchen op het consultatiebureau, maar ik vind het geweldig dat zoiets bestaat. Het is gratis en… hier komt het…. NIET VERPLICHT.
• Ik krijg via de meiden van de zwangerschapscursus en de sport wel eens verhalen en foto’s over kolfruimtes op het werk. OMG. Is daar al een keer een koffietafelfotoboek van gemaakt?
• Er zijn echt heel, heel, heeeeel veel webshops met babydingen. Niet gek, want je kunt in de eerste maanden met baby niet zo makkelijk naar de winkel, dus online shoppen is je redding. Ook niet gek, want het zijn natuurlijk mama’s die zoiets vanuit huis hebben opgezet en runnen. En al helemaal niet gek want hormonen dus die vrouwen kopen toch wel.
• Het is nu ongeveer een jaar geleden dat ik erachter kwam dat ik zwanger was en ik ben daar best wel mee bezig omdat ik dat toen heel bijzonder vond en ik daarom alles heel intens beleefde. Ik weet nog heel goed hoe het buiten rook, wat ik deed, wat ik droeg, dat soort dingen. En dat komt nu dus weer allemaal terug want er zijn weer dezelfde mensen jarig en het is weer bijna lente en we weten weer bijna wie de mol is en dat soort dingen. Déjà vu all over the place de hele dag (dat zijn drie talen in één zin).