Hoi. Ja, ik ben er nog. Ik was van plan om hier iedere week een stukje op te zetten, maar dat is niet gelukt. Ik weet ook niet zo goed waarom. Soms bedenk ik waar ik over wil schrijven, maar dan ben ik bang dat ik de halve aanmoederende bevolking ermee ga beledigen en dat is niet de bedoeling want iedereen moet lekker doen wat goed voelt en ik oordeel niet. Ik schrijf niet over anderen maar over mezelf, maar als ik schrijf dat ik iets op een bepaalde manier doe ben ik vaak bang dat mensen die het anders doen dan denken dat ik dat stom vind. En dat vind ik niet, want ieder kind is anders en alle ouders zijn anders.
Toch is bloggen voor mij altijd een manier geweest om mijn mening ergens over te geven. En je mening geven over iets ligt gevoelig bij ouders. Je doet iets (een kind in leven houden) wat heel intiem en persoonlijk is en waarbij je heel kwetsbaar bent. Als iemand iets zegt over de manier waarop je dat doet, voelt het al heel snel als een persoonlijke aanval. De paar keer dat ik het in mijn hoofd haalde op Twitter iets te zetten over een voedingsschema of slaapjes of zo, kreeg ik bakken ongevraagd advies. Meestal beginnend met ‘ik wil me nergens mee bemoeien, maar…’ en gevolgd door knipogende smileys om vooral maar aan te geven dat het niets persoonlijks is. Maar zo voelt het wel natuurlijk. Echt hoor, je kent mijn kind niet en je kent mij niet dus waarom doe je zoiets? Ik zet dat soort dingen dus nooit meer online.
Zelfs als ik een tweet voorbij zou zien komen met ‘me baby is 3 wk vandaag. chocomel gegeven, vlgns mij vond ie t lekker??’, zou ik nog niet replyen. Ik zou een privébericht sturen. Alles wat minder levensbedreigend is, laat ik lekker.
Hier boven, bij de titel, stond ‘De vakantie’. Maar het werd een blog met veel te veel ‘maar als jij dat wél doet is het prima’-disclaimers. Misschien moet ik opnieuw beginnen en een blog schrijven over vakanties met een baby/dreumes/peuter en wat ik daarvan vind en hopen dat iedereen uit zichzelf snapt dat het allemaal oké is en dat mijn manier ook maar een van de duizend manieren is. Dus. Dat ga ik maar eens doen deze week. Wordt vervolgd.
Mail ontvangen bij een nieuwe blog? Schrijf je in:
Tsja, moederschap is net als het communicatievak: iedereen vindt er wat van!